Dode buffel en quiz dag
Blijf op de hoogte en volg Bouvy
21 Juni 2017 | Zimbabwe, Victoria Falls
Dag 24
Hi mensen! Ik loop weer een beetje achter, een beetje gebrek aan tijd. Gisterochtend mocht ik dierenartsje spelen want we gingen bloed afnemen bij de hond van de vriendin van Jess. De bloedafname ging gelukkig in 1x goed haha. Dit was vooral met als doel de nierwaarden te controleren en te vergelijken met vorig jaar. In het lab hebben we vervolgens het bloed ingezet. Ook hadden we nog steeds de uberschattige kittens bij ons waarmee we de hele ochtend mee in de weer waren en we hebben wat foto's van ze gemaakt om op FB te zetten in de hoop dat zich een nieuwe eigenaar meld. Helaas is een kat hier in Afrika helemaal niet populair en wordt eerder een beetje als ongedierte gezien. Maar we houden goede hoop.
Bij de Elephant Wallow was er een olifant met huidletsels en klachten van erge jeuk. Samen met dr. Foggin zijn we daarheen gegaan om de olifant te inspecteren. Er waren meerdere zwellingen van de huid zichtbaar, metname thv flanken en oksels. Het leek sterk op een allergische reactie, tgv insectenbeten of planten of iets dergelijks. Er werd besloten nog geen behandeling in te stellen, maar het eerst nog even aan te zien voordat er cortico's worden toegediend.
In de loop van de ochtend kregen we door dat de gewonde buffel weer was gespot en dat ze met een team van PH (professional hunters) de jacht hadden ingezet. Wij gingen standby staan bij de Elephant Wallow (een lokatie waar toeristen olifanten interactie kunnen doen). Vanuit hier waren we in de gelegenheid om meteen naar de buffel te kunnen lopen op het moment dat de buffel geschoten was. Via de walkietalkie kregen we door dat de buffel geschoten was en Met een ranger gingen wij (interns: Chelsea, walt en ik, en zsa zsa en irene gingen voor de gezelligheid mee ) lopend door de bush op zoek naar de buffel. Het was ongeveer 3 km lopen door het struikgewas met alle wilde dieren om je heen. Een wandelsafarie! Ook moesten we de rivier oversteken via een stukje droge bedding. Het bizarre is dat je weet dat hier enorme krokodillen van wel 6-7m groot in zwemmen. We hadden namelijk exact zo'n exemplaar nog geen 10 minuten ervoor zien zonnebaden iets stroomopwaarts in de rivier. Maar we werden niet opgegeten en we konden onze tocht verderzetten. We kwamen nog een grote buffelkudde (breeding herd) tegen die ons nieuwsgierig, van nog geen 200m, stonden aan te gapen. Dat was wel een beetje spannend. Uiteindelijk kwamen we aan bij de geschoten buffel, waar ook enkele mannen stonden (de jagers). Er waren een aantal schotwonden aanwezig, oa thv de kop, rug, flank en ook was de rechter hoorn eraf geschoten. Onze taak was om bloedstalen te nemen, teken en een faecesstaal te verzamelen. Bij een buffel kan je op 3 plaatsen bloed afnemen: 1. V. Jugularis 2. Oorvene 3. bloedvat thv neusrug. Dr. Foggin had al gewaarschuwd dat het waarschijnlijk moeilijk zou zijn om bloed te krijgen vanwege het feit dat buffels sterk gespierd zijn in de halsregio (en zeker bij mannetjes zoals deze) en de vene dus erg diep gelegen is (dus hij adviseerde om in een hoek van 90graden te prikken). Ook is er geen bloeddruk meer (en dus geen stuwing) nadat het dier geschoten is... maar vol goede moed stak ik m'n naald loodrecht ergens halverwege in de Jugularis groeve, en ja hoor! Bloed ! Ik kon zo 20cc eruit halen. Jeujjj! Ook hebben we nog even de aangetaste achterpoot bekeken: er zat een diepe penetrerende huidwonde thv dorsale zijde kogel, maar ik kon verder geen fracturen ed voelen.
Na deze leuke en unieke ervaring hebben we de wandeling weer terug gemaakt door de bush. Dit keer voelde ik me toch wel een stukje veiliger aangezien de jagers nu ook meeliepen en we dus 3 geweren hadden ipv geen enkele ;)
Smiddags hebben we nog een autopsie gedaan op de moederpoes die na het darten overleden was. We vonden een duidelijk punctie gat in de rechter thoraxwand waarbij ook het diafragma was geperforeerd. Vermoedelijk is ze overleden aan hypoxie tgv de pneumothorax. Ook was er een hemoabdomen en hemopericard aanwezig.
Rond een uur of 5 gingen we weer op huis aan om ons om te kleden. Want vanavond hadden we een quiz avond. We gingen mee in het team van Lorries (de baas van de B&B) en we zouden "verkleed" gaan als de quiz-jackers. We waren allemaal in het zwart gekleed met een bivakmuts haha. Het is een grote happening hier in Vic falls, er waren zo'n honderd mensen aanwezig en hapjes, drank, etc. Het was op dezelfde lokatie als waar de cricket wedstrijd en de marathonfinish was , in een groot open gebouw. Het was super gezellig! Na de quiz (die we duidelijk niet gewonnen hadden) gingen we nog met een hele groep mensen naar shoesstrings. Rond 1 uur lagen we in ons bedje.
Hi mensen! Ik loop weer een beetje achter, een beetje gebrek aan tijd. Gisterochtend mocht ik dierenartsje spelen want we gingen bloed afnemen bij de hond van de vriendin van Jess. De bloedafname ging gelukkig in 1x goed haha. Dit was vooral met als doel de nierwaarden te controleren en te vergelijken met vorig jaar. In het lab hebben we vervolgens het bloed ingezet. Ook hadden we nog steeds de uberschattige kittens bij ons waarmee we de hele ochtend mee in de weer waren en we hebben wat foto's van ze gemaakt om op FB te zetten in de hoop dat zich een nieuwe eigenaar meld. Helaas is een kat hier in Afrika helemaal niet populair en wordt eerder een beetje als ongedierte gezien. Maar we houden goede hoop.
Bij de Elephant Wallow was er een olifant met huidletsels en klachten van erge jeuk. Samen met dr. Foggin zijn we daarheen gegaan om de olifant te inspecteren. Er waren meerdere zwellingen van de huid zichtbaar, metname thv flanken en oksels. Het leek sterk op een allergische reactie, tgv insectenbeten of planten of iets dergelijks. Er werd besloten nog geen behandeling in te stellen, maar het eerst nog even aan te zien voordat er cortico's worden toegediend.
In de loop van de ochtend kregen we door dat de gewonde buffel weer was gespot en dat ze met een team van PH (professional hunters) de jacht hadden ingezet. Wij gingen standby staan bij de Elephant Wallow (een lokatie waar toeristen olifanten interactie kunnen doen). Vanuit hier waren we in de gelegenheid om meteen naar de buffel te kunnen lopen op het moment dat de buffel geschoten was. Via de walkietalkie kregen we door dat de buffel geschoten was en Met een ranger gingen wij (interns: Chelsea, walt en ik, en zsa zsa en irene gingen voor de gezelligheid mee ) lopend door de bush op zoek naar de buffel. Het was ongeveer 3 km lopen door het struikgewas met alle wilde dieren om je heen. Een wandelsafarie! Ook moesten we de rivier oversteken via een stukje droge bedding. Het bizarre is dat je weet dat hier enorme krokodillen van wel 6-7m groot in zwemmen. We hadden namelijk exact zo'n exemplaar nog geen 10 minuten ervoor zien zonnebaden iets stroomopwaarts in de rivier. Maar we werden niet opgegeten en we konden onze tocht verderzetten. We kwamen nog een grote buffelkudde (breeding herd) tegen die ons nieuwsgierig, van nog geen 200m, stonden aan te gapen. Dat was wel een beetje spannend. Uiteindelijk kwamen we aan bij de geschoten buffel, waar ook enkele mannen stonden (de jagers). Er waren een aantal schotwonden aanwezig, oa thv de kop, rug, flank en ook was de rechter hoorn eraf geschoten. Onze taak was om bloedstalen te nemen, teken en een faecesstaal te verzamelen. Bij een buffel kan je op 3 plaatsen bloed afnemen: 1. V. Jugularis 2. Oorvene 3. bloedvat thv neusrug. Dr. Foggin had al gewaarschuwd dat het waarschijnlijk moeilijk zou zijn om bloed te krijgen vanwege het feit dat buffels sterk gespierd zijn in de halsregio (en zeker bij mannetjes zoals deze) en de vene dus erg diep gelegen is (dus hij adviseerde om in een hoek van 90graden te prikken). Ook is er geen bloeddruk meer (en dus geen stuwing) nadat het dier geschoten is... maar vol goede moed stak ik m'n naald loodrecht ergens halverwege in de Jugularis groeve, en ja hoor! Bloed ! Ik kon zo 20cc eruit halen. Jeujjj! Ook hebben we nog even de aangetaste achterpoot bekeken: er zat een diepe penetrerende huidwonde thv dorsale zijde kogel, maar ik kon verder geen fracturen ed voelen.
Na deze leuke en unieke ervaring hebben we de wandeling weer terug gemaakt door de bush. Dit keer voelde ik me toch wel een stukje veiliger aangezien de jagers nu ook meeliepen en we dus 3 geweren hadden ipv geen enkele ;)
Smiddags hebben we nog een autopsie gedaan op de moederpoes die na het darten overleden was. We vonden een duidelijk punctie gat in de rechter thoraxwand waarbij ook het diafragma was geperforeerd. Vermoedelijk is ze overleden aan hypoxie tgv de pneumothorax. Ook was er een hemoabdomen en hemopericard aanwezig.
Rond een uur of 5 gingen we weer op huis aan om ons om te kleden. Want vanavond hadden we een quiz avond. We gingen mee in het team van Lorries (de baas van de B&B) en we zouden "verkleed" gaan als de quiz-jackers. We waren allemaal in het zwart gekleed met een bivakmuts haha. Het is een grote happening hier in Vic falls, er waren zo'n honderd mensen aanwezig en hapjes, drank, etc. Het was op dezelfde lokatie als waar de cricket wedstrijd en de marathonfinish was , in een groot open gebouw. Het was super gezellig! Na de quiz (die we duidelijk niet gewonnen hadden) gingen we nog met een hele groep mensen naar shoesstrings. Rond 1 uur lagen we in ons bedje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
