Raften! - Reisverslag uit Victoria Falls, Zimbabwe van Bouvy Claushuis - WaarBenJij.nu Raften! - Reisverslag uit Victoria Falls, Zimbabwe van Bouvy Claushuis - WaarBenJij.nu

Raften!

Blijf op de hoogte en volg Bouvy

24 Juni 2017 | Zimbabwe, Victoria Falls

Dag 27
Vandaag moesten we vroeg op, al om 6uur. Dus het was wederom een kort nachtje. Een beetje brak slopen we het huis uit richting lorries, waar we zouden worden opgepikt om te gaan raften! Om 7 uur waren ze er helaas nog niet en toen lorrie belde om te vragen waar ze bleven bleek dat de boeking die Zsazsa de vorige dag had gedaan niet goed was doorgekomen. Chels en ik waren super chagrijnig aangezien we voor niks zo vroeg waren opgestaan maar vooral omdat het ons laatste weekend was om dit te doen! Gelukkig was Lorrie weer onze reddende engel want ze belde een andere organisatie en zij hadden gelukkig nog plaats ! Dus nog geen 10 minuten later waren we onderweg naar het raften. Het raften start thv verschillende lokaties in zambezi rivier, afhankelijk van de stand van het water (regen of droog seizoen). Dit keer zouden we iets stroomafwaarts tov de Vic falls beginnen en we zouden zo'n 14 stroomversnellingen doen. En aangezien het Afrika is verwacht je dat er krokodillen in de rivier zwemmen, wat ook zo is, maar alleen stroomopwaarts vanaf de vic falls gezien. Aangezien het water stroomafwaarts te snel stroomt komen er geen krokodillen voor volgens de lokalen hier. Nou dat hoopte ik maar! Want het gebeurd regelmatig dat de raft in z'n totaliteit omslaat en iedereen in het water ligt. Aangezien de rivier in een soort clif stroomt, moesten we eerst 120 meter naar beneden klimmen langs de rotswand! Het was een prachtige wandeling/ klim langs de rotswanden tot helemaal beneden in het dal. Eenmaal daar aangekomen werd de raft opgepompt (die die jongens al 's ochtends helemaal naar beneden hadden getild!). Het was een geweldige ervaring en de stroomversnellingen waren echt spectaculair. Bij de eerste stroomversnelling kreeg ik al een grote plons water in m'n longen haha, dat was ietsje minder. We hadden een super leuke boot met allemaal gezellige mensen dus we hebben continue dubbel gelegen van het lachen. Tussen de stroomversnellingen door was het water rustiger en konden we genieten van de prachtige natuur en rotswanden die vanuit het water 120m stijl omhoog lopen. Na zo'n 3 uur raften stopten we bij een klein rotsig strandje waar de jongens ons weer stonden op te wachten. Vervolgens kwam het leukste gedeelte: we moesten deze clifwand van 120m weer helemaal naar boven klauteren met een pedel, zwemvest en een helm in je handen. En de paadjes zijn niet mooi geprepareerd of zo, nee het waren kleine weggetjes langs de rotswanden met losse kiezel en takken etc. Soms was het niet eens duidelijk hoe het pad verder liep omdat er gewoon geen pad was. Maar na zo'n 20 à 30 minuten kwamen we bezweet en met een rood doorlopen gezicht helemaal boven op de top aan, wat een uitzicht !! Hier op de rand van de cliff werd er een lunch geserveerd, waar we enorm van hebben genoten! Na deze geweldige ervaring werden we weer terug gebracht naar lorries, en heel toevallig kwamen we Roger tegen in onze straat. En dat was een leuke toevalligheid aangezien ze net waren opgeroepen dat er een buffel vast zat met een snare aan een boom. Dus met onze raft kleding nog aan zijn we in zijn auto gesprongen, hebben we alle dart spullen opgehaald bij de Trust en zijn we naar Ilala lodge gereden (downtown) waar aan de rand van de lodge - Bush een buffel was gespot door de lokale bevolking. Shaun ( een jongen waar we deze weken veel mee optrokken) en zijn vader (een PH) kwamen ons back-up geven. We meeten elkaar op de parkeerplaats van de lodge waar we alle spullen in gereedheid brachten en vervolgens gingen we lopend naar de buffel. Ook waren er 2 rangers mee voor extra veiligheid. Een buffel is een gevaarlijk beest maar al helemaal als ze gewond zijn en zich in het nauw gedreven voelen! We liepen door het struikgewas en Roger met Shaun en zijn vader gingen voorop. Wij hielden afstand omdat we met alle tassen/gereedschap moesten sjouwen. We waren nog geen 20m verwijderd van de andere toen we plots de buffel hoorde snuiven en blijkbaar kwam hij recht op hun afgerend. Roger was heel kalm en bleef gehurkt met de dartgun gericht op de buffel. Shauns vader stond onbeweeglijk met zn geweer gericht, maar Shaun sprong zo'n meter achteruit. En het mooiste van alles: de ranger die ons zou moeten beschermen nam de benen, en rende ons zo voorbij! Blijkbaar had de buffel de aanval ingezet maar de snare zat nog om zijn hoorns heen en op het moment dat hij nog geen 3m van hun verwijderd was kwam de snare op zijn einde en de buffel viel achterover op de grond. Op dat moment schoot Roger de dart erin. Wat een avontuur! Maar Roger was niet onder de indruk haha. Na 8 minuten lag ze plat en hebben we de snare kunnen verwijderen en een wondbehandeling gedaan. Spectaculair !
De rest van de middag hebben we gechilled en muziek geluisterd in de tuin bij lorries. Rond een uur of 7 moesten we ons klaarmaken want we hadden een housewarming van Mike, een dierenarts uit de UK die nu voor enkele maanden per jaar in Zim komt werken als een wildlife dierenarts. Het was een hele gezellige housewarming en echt een prachtig huis. Alle huizen zijn hier groot met een grote tuin en zwembaden. Hij had een hele catering ingehuurd met een heel buffet. Top avondje !

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bouvy

In 2015 afgestudeerd als dierenarts, maar nog steeds 1 grote droom: werken als dierenarts met wildlife. "the distance between dreams and reality is called action" Dus vandaar: actie!! Eind mei vlieg ik naar Zimbabwe om gedurende 5 weken te assisteren/werken met een wildlife dierenarts !

Actief sinds 01 Maart 2017
Verslag gelezen: 207
Totaal aantal bezoekers 10631

Voorgaande reizen:

27 Mei 2017 - 01 Juli 2017

Internship at VFWT

Landen bezocht: