Laatste avond met Chels
Blijf op de hoogte en volg Bouvy
28 Juni 2017 | Zimbabwe, Victoria Falls
Vandaag begon de dag met het regelen van mijn visa. Mijn visa is namelijk maar 30 dagen geldig en vandaag zou m'n visa verlopen. Dus samen met zsa zsa en Marc zijn we naar de immigratie dienst in het centrum van Vic falls gegaan. Helaas kwamen we erachter dat het type visa dat ik heb niet verlengd kan worden en om nou een nieuw visa te kopen voor nog maar 2,5 dag... De man in het kantoortje ging even wat telefoontjes plegen en na wat steunen en kreunen had hij geregeld dat ik deze 3 dagen kon verblijven zonder visa en dat er een mannetje zou zijn bij de airport om me zonder problemen "het land uit te zetten". Ik hoop dat dat ook het geval is want in Afrika weet je het nooit. Maar Mark zou de volgende dag toch op de airport zijn om chels af te zetten en zou dan die man opzoeken en alles bespreken... Vervolgens ben ik met zsa zsa een kitten gaan ophalen bij Vic falls safari lodge. Ze hadden nog een kitten gevonden van de moederkat die we al een week geleden hadden gedart... Gelukkig was het kitten niet in al te slechte toestand. Vervolgens moesten we water brengen naar een man die 140km dwars door de Bush loopt om geld op te halen voor een goed doel. Het probleem was alleen om hen te vinden aangezien het nogal een groot gebied was waar hij kon rondlopen en we totaal niet wisten waar hij zich bevond. We moesten van de geasfalteerde Nieuwe Kazungula road naar de oude zanderige kazungula road , maar we hadden geen idee hoe je daar kwam. We hebben wel 2 uur rondgereden door de bush: met het kitten op mijn schoot en zsa zsa's teckel Chips op haar schoot. Het was een grappige verschijning. Uiteindelijk hebben we hem niet kunnen vinden en aangezien de benzine bijna op was zijn we maar terug gegaan. Onderweg naar de trust kwamen we Bongani tegen met chels en walt die op pad waren gestuurd door Jess om die man water te gaan brengen en om leeuwen te tracken. Dus ik ben van auto geswitched en met hun meegereden. Gelukkig kon Bongani de oude Kazungula road wel vinden, waar we hem uiteindelijk aantroffen. Vervolgens hebben we nog wat telemetrie gedaan en de chamabonga pride signaal gevonden. Toen we uiteindelijk terug bij de trust waren hoorden we dat Mike een hernia diafragmatica operatie (na HBC) aan het doen was op een hond in het kliniekje iets verderop. Toen we daar aankwamen waren ze een autopsie aan het doen want de hond was helaas gedurende de operatie overleden. Het gat in het diafragma was wel 5cm diameter en de lever en maag zaten volledig in de thorax. Ook was er atelectase van alle longlobben muv van 1 lob... Dus het was al redelijk bijzonder dat die hond nog leefde voordat ze eraan waren begonnen.
Na het werk op de trust zijn chels en ik de stad in gegaan om wat kleine dingetjes te kopen om de mensen hier te bedanken, aangezien dit de laatste dag voor Chels was en ik over 2 dagen zou vertrekken. We hadden een taart gekocht voor de mensen van de Trust, een fles wijn voor Jess and Roger en gebak voor Lorries. Ook hadden we wat kaartjes gekocht om een verhaaltje voor iedereen op te schrijven.
Aangezien dit de aller aller allerlaatste avond met iedereen samen zou zijn, hadden we met een hele groep mensen afgesproken om drankjes te gaan doen. 's avonds rond een uur of 8 zijn we eerst naar Dan's huis gegaan voor een drankje en vervolgens naar Three Monkeys. Daar hebben we met een hele bubs mensen gechilled, het voelde alsof we elkaar al jaren kenden. Chels en ik waren tegelijkertijd dolgelukkig en verdrietig omdat we wisten dat er een einde zou komen aan deze onvergetelijke 5 weken. Toen de tent ging sluiten zijn we nog naar shoesstrings geweest en hebben we met iedereen nog een laatste keer op het te gekke afrikaanse nummer van Jah Preyzah de afrikaanse dans gedanst haha. Een afsluiting van alle onvergetelijke avonden die we met z'n allen hier hadden beleefd...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley