Rhino immobilisatie - Reisverslag uit Victoria Falls, Zimbabwe van Bouvy Claushuis - WaarBenJij.nu Rhino immobilisatie - Reisverslag uit Victoria Falls, Zimbabwe van Bouvy Claushuis - WaarBenJij.nu

Rhino immobilisatie

Blijf op de hoogte en volg Bouvy

15 Juni 2017 | Zimbabwe, Victoria Falls

Dag 18
Dag mensen!
Vandaag was de beste dag OOIT. Het begon allemaal om 5u45 vanochtend toen we werden opgehaald door Mike, de dierenarts. Het plan was om vandaag rhino's te immobiliseren en te onthoornen. Eerst gingen we langs de Trust om alle spullen op te halen en alle darts klaar te maken. De hele jeep werd volgeladen met spullen zoals 3 kettingzagen, kleden, watersproeiers, 2 grote tassen vol met spuiten, wondsprays, klemmen, pulsoximeters, handschoenen, rhino boxen, bloedstalen, stethoscoop, verf etc. We verzamelden met alle andere staff en een hele groep vrijwilligers ergens verderop, dichtbij de entree van het park. Rond 8 uur waren we ready to go en gingen we met een groep van 4 auto's en een helikopter de bush in. De helikopter ging eerst opzoek naar de groep rhino's om ze vervolgens vanuit de lucht te darten. De eerste was een vrouwtje, Belika ( betekent vluchten in het Afrikaans) omdat deze rhino al meerdere malen er vandoor is gegaan op het moment dat de helikopter in beeld komt. Hierdoor is ze 3 jaar geleden ook al niet onthoornd kunnen worden. Maar al gauw kregen we door via de portofoon dat de dart erin zat! Tot dat moment hadden alle auto's op een centrale plek standby gestaan om direct te kunnen vertrekken bij groen licht. En dat was nu dus het geval! We gingen als een razende wiedeweerga plankgas door de bush waarbij de aanwijzingen vanuit de helikopter ons naar de juiste plek zouden leiden. De helikopter vloog cirkels boven de rhino die langzaam aan in de inductie fase kwam. Ze kunnen soms nog redelijk lang doelloos blijven doorlopen waardoor ze soms vast komen te zitten tussen de takken van de bomen. We waren in de buurt aangekomen, de auto werd met piepende remmen geparkeerd en iedereen sprong uit de jeep. Iedereen wist welk voorwerp hij moest meesjouwen de bush in. josh (de prof in het immobiliseren van de rhino's) ging voorop met de Mike (dierenarts), de ranger, en wij 3 (de interns) erachter aan. Ook volgden er nog 4 gewapende mannen om ons te beschermen tegen de andere rhino's van de kudde. Daarachter kwam nog een groep van 20 vrijwilligers die kwamen helpen met enkele handelingen en vooral toe keken. Het was nogal een eer dat wij echt bij het immobilisatie team hoorden en dus ook een grote verantwoordelijkheid toegedragen kregen. Zwarte neushoorns zijn namelijk uiterst zelfzaam en met uitsterven bedreigd, laat staan hoe bijzonder het is om met deze geweldige dieren te mogen en kunnen werken! De legende in de rhino wereld is dr. foggin die door de helikopter werd afgezet(en haar dus ook gedart had). Als eerste werden er hele bomen en takken afgezaagd om ruimte te maken maar vooral om de luchtwegen vrij te maken. Vervolgens volgden er tientallen handelingen tegelijkertijd. De belangrijkste waren: het huid afkrabben thv oorschelp om pulsoximeter aan te brengen, op lateraal duwen, thermometer rectaal inbrengen, AH en hartfrequentie tellen, zuurstofslang in neus inbrengen. Daarna volgden er nog vele handelingen zoals bloed afname, DNA staal, ear notching, foot notching, rug verven, water sproeien, lichaamsmetingen en het belangrijkste natuurlijk: onthoornen. Het verliep allemaal uiterst soepel! Ik had als taak AH tellen en pulsoximetrie. Dit was best wel een belangrijke taak, dus ik was enorm gefocust en kon dus niet echt alle andere dingen bekijken of meemaken. Maar wat een ervaring!! Ik stond gewoon naast dat enorme beest. Echt een ongelofelijk gave ervaring. Na zo'n 40 minuten waren we met alle handelingen klaar, en gelukkig was de anesthesie ook heel stabiel verlopen. Iedereen moest vertrekken en de rotzooi meenemen. Ik moest als een van de laatste weg vanwege het belang van de zuurstofsaturatie op het moment dat de zuurstoftoediening wordt gestopt. Vervolgens bleven alleen Foggin en Yosh over, die de Naltrexone iv zouden toe dienen. Wij zaten allemaal veilig in de auto toe te kijken (eigenlijk op de auto) toen chels opeens zei: kijk een gekke aap in die boom. Ohnee het is een mens! Zat Yosh opeens een paar meter hoog in die boom. Wij dachten er niet eens bij na, toen achteraf bleek dat op het moment ze wilden antidoteren er een groot mannetjes rhino op hun af kwam gestormd, waardoor ze in de boom moesten vluchten.
Na dit exemplaar volgden er nog 3. We zijn er de hele dag zoet mee geweest. Tussen het werk met de rhino's door gingen we naar de centrale plek (een kale plek in de bush,waar de helikopter ook kon landen) en stonden zo op standby. De helikopter vloog het hele park door op zoek naar de rhino's. Het was echt de meest geweldige ervaring met dieren / diergeneeskunde in mijn hele leven. De actie, de spanning, de natuur om je heen, de prachtige wezens. Echt teveel om te bevatten. En het goede nieuws is: morgen gaan we er nog 2 doen!!!!
The best job in the world !!

  • 16 Juni 2017 - 10:07

    Michelle:

    Cooolllliiieeee! Vind het verhaal al gaaf, maar had er te graag bij willen zijn! (al had ik niet veel meer gekund dan als één van die toeristen toekijken ;)

  • 16 Juni 2017 - 10:08

    Michelle:

    Owja... heb je nog leuke foto's (niet perse van dit hoor, daar was wrs geen tijd voor)!!

  • 16 Juni 2017 - 19:56

    Fenja:

    Gaaf Bouvy!!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bouvy

In 2015 afgestudeerd als dierenarts, maar nog steeds 1 grote droom: werken als dierenarts met wildlife. "the distance between dreams and reality is called action" Dus vandaar: actie!! Eind mei vlieg ik naar Zimbabwe om gedurende 5 weken te assisteren/werken met een wildlife dierenarts !

Actief sinds 01 Maart 2017
Verslag gelezen: 243
Totaal aantal bezoekers 11557

Voorgaande reizen:

27 Mei 2017 - 01 Juli 2017

Internship at VFWT

Landen bezocht: