Sundowner

Dag 10
Hi allemaal!
Halverwege de week alweer. We reden het pad op van het hoofdkantoor van vfwt en sporen van olifanten kwamen ons al tegemoet: afgebroken takken op de weg, omgevallen struiken, grote pootafdrukken in het zand en onze zo mooi geïnstalleerde camera hing niet meer waar ze moest hangen maar lag midden op de weg. Ook waren er wat dingen omgegooid rond het gebouw. De camera's worden al uit veiligsheidsoverweging in een metalen kastje opgeborgen (ik begreep al niet waarom) om dus schade door dit soort dieren te voorkomen. Helaas had het maar gedeeltelijk geholpen want het metalen kastje was ook wat geplet. We waren heel nieuwsgierig wat er op de foto's te zien zou zijn. De olifanten stonden er mooi op kan ik je vertellen. Op een van de fotos zie je dat ze de camera vermoedelijk in hun slurf hadden want je ziet alleen slurf en de onderkant van hun mond en slagtanden haha (zie foto's). De rest van de ochtend was rustig en smiddags zijn we met een lokale dierenarts mee geweest om in een lokaal dorp 3 koeien te behandelen met lumpy skin disease. Dit is een virale aandoening, gekenmerkt door vele noduli verspreidt over de huid en andere delen van het lichaam. Na de koeien te hebben behandeld met een injectie penicilline (voor de secundaire bacteriële infectie) werden we door de eigenaren uitgenodigd om wat te eten. De vrouw des huizes had een traditioneel Afrikaans gerecht gemaakt, dzsa zsa, soort maïs gerecht met kip. Was een unieke ervaring moet ik zeggen: we zaten onder de boom op krukjes in het mulle zand, tussen alle kleine huisjes / hutten en overal liepen honden, katten, kippen kuikens etc rond. Eerst moesten we onze handen wassen, waarbij ze water uit een kan over je handen gieten. Vervolgens moest je dus met je handen eten :p dat was even wennen. We zaten daar met een stuk over 7 man, ik was de enige vrouw. Toen we weggingen bedankte ik de familie in het Nbele: sia bonga kakulu. Ze waren helemaal onder de indruk en moesten hard lachen. Ook heb ik op de terugweg nog een stukje door de bush gereden, aangezien het me leuk leek om eens te rijden in een auto met het stuur aan de andere kant. Ging nog aardig goed, de jeep reed wel wat zwaarder dan ik gewend ben.
Eenmaal thuis heb ik me snel omgekleed en zijn we met wat andere mensen een zogenaamde sundowner gaan doen. Een van de jongens is eigenaar van een soort platform, midden in de bush (is hun eigen terrein) en dat platform is ong even hoog als de boomtoppen. Vanuit daar kan je over alle bomen heen kijken, in een vallei. De zon ging langzaam onder en de hele lucht was oranje. Het was werkelijk prachtig! En we zaten er nog geen half uurtje of er komt een olifant aangelopen die wel een half uur voor onze neus heeft rondgelopen en een zandbad heeft genomen. We hebben daar gezeten tot het pikkedonker was en je alleen nog maar licht van de maan had. Wat een ervaring!