Vanalles en nog wat

Dag 11
Vandaag moesten we vroeg ons bed uit, om 6u15. Het plan was om meer dan 100 koeien te gaan oormerken in een lokaal dorp een stuk verderop. We vertrokken om 7 uur, en wat is het dan nog koud! De temperatuurverschillen zijn gigantisch hier: 's ochtends als de zon opkomt zie je je eigen adem en moet je echt een dikke trui en jas aan als je achterop de jeep zit (en dan nog vriezen je vingers van je handen). En smiddags lopen de temperaturen op tot 30 graden in de zon. Na zo'n 45 minuten rijden door de bush kwamen we aan bij de plek waar we moesten zijn: bij een boma met hekken die in een trechter lopen. Het was al druk op de vroege morgen! Er stonden meer dan 100 stuks vee, maar helaas niet voor ons. Ze waren deze koeien stuk voor stuk aan het brandmerken met metalen stokken die ze in een zelfgemaakt kampvuur lieten smeulen. Er was een miscommunicatie waardoor al die koeien nog moesten worden gebrandmerkt en als wij dan nog alle andere koeien moesten doen zouden Ee pas savonds laat klaar zijn. Dat was helaas geen optie. Dus konden we weer het hele eind terug;) Ook dat is Afrika ! Logisch ook wel dat de communicatie niet altijd 100% is als er nauwelijks communicatiemiddelen zijn.
Eenmaal weer bij de Trust hebben we wel 2 uur lang het gehele protocol van rhino- immobilisatie doorgenomen. Want volgende week gaan we Black Rhino's onthoornen! De zwarte neushoorn is nog zeldzamer dan de witte en we hebben een hele groep zwarte neushoorns aan de andere kant van de weg rondlopen! Deze moeten elke 3 jaar worden onthoornd, aangezien je nooit de volledige basis kan weghalen (tgv een zenuw) waardoor het hoorn dus altijd terug groeit. Dit onthoornen is alleen in het leven geroepen om de neushoorn tegen stroperij te beschermen. Helaas is het soms het geval dat stropers zo gefrustreerd zijn als ze na uren zoeken een rhino vinden die geen hoorn meer heeft, dat ze hem/haar alsnog doodschieten. Trieste wereld.
We hebben alle taken 1 voor 1 overlopen en uitgedeeld. Het is nogal een operatie. Er zijn tientallen mensen bij betrokken en wij mogen helpen met alle handelingen en monitoring die moet gebeuren. Vanaf het moment dat de rhino wordt gedart uit de helikopter tot het moment van recovery. Zo spannend!! Ook hebben we alle tassen doorgenomen, waar alles zich bevindt en de voorraden gecheckt.
Vervolgens zijn we met Roger nog naar de stad in gereden op zoek naar een baboon met een gebroken achterpoot. Hij was gezien in de tuin van een luxe lodge aan de rand van de stad. Daar zijn we dus even een kijkje gaan nemen. En inderdaad, hij liep daar tussen de struiken rond. Het probleem met apen is, is dat ze nogal slim zijn. Je kan ze dus niet darten als ze je zien, want zodra ze je dartgeweer zien zijn ze weg. Roger vertelde zelfs dat hij een keer geprobeerd heeft een baboon te darten uit het portierraam met een doek over de loop, maar zelfs als ze het gat van het geweer zien, vluchten ze. We gaan dus wachten op een geschikt moment (als ze 's ochtend komen om de resten voedsel op te eten) en dan darten we hem via een hotel raam.